{01} Art Class

D:

Oto tłumaczenie pierwszego rozdziału Art Class. Wyszło całkiem średnio, za co serdecznie przepraszam. Nie takie pierwsze wrażenie powinnam wam zapewniać :o

Rozdziały powinny się pojawiać co trzy dni, tak, jak było to w przypadku Dangerous Temptation :)

Chciałam jeszcze spytać, co sądzicie o szablonie. Jest w miarę czytelnie? Co mogę zmienić? :D

Zapraszam do komentowania każdego, kto przeczyta ten rozdział :) x

oryginał

1.

- Cześć, Harry.

Harry podniósł wzrok znad swojego szkicownika i szeroko uśmiechnął do swojego najlepszego przyjaciela - Cześć, Liam.

- Jesteś gotowy? – Liam zatrzymał się przed ławką, na której usadowił się Harry, zarzucił rękę na jego ramię i wskazał pokryty bluszczem, ceglany budynek, w którym odbywały się ich lekcje sztuki.

- Ach, tak, pewnie – Harry szybko wrzucił szkicownik do torby i zarzucił jej pas na ramię, spoglądając na swój zegarek. – Czekaj Liam, mamy jeszcze pół godziny.

- Wiem – uśmiechnął się złowieszczo Liam i chwycił przedramię Harry’ego, ciągnąc go w kierunku budynku, w którym spędzali po dwie godziny każdego wtorku i czwartku. – Dziś zaczynamy zajęcia z nagim modelem. Myślę, że dziewczyna będzie potrzebowała trochę towarzystwa przed zajęciami.

- Kto powiedział, że będzie to dziewczyna? – sprzeciwił się lekko Harry, ale pozwolił Liamowi nadal się prowadzić. – I dlaczego sądzisz, że już tam będzie?

- Ponieważ stałem na zewnątrz przez ostatnią godzinę i widziałem, jak wchodziła. Teraz chodź – Liam popchnął go w stronę schodów. – Jest seksowna.

Chłopcy wkroczyli do sali lekko dysząc i rumieniąc się. Ich nauczycielka podniosła wzrok i ze zrozumieniem oraz przypodobaniem potrząsnęła głową - Witajcie, chłopcy.

- Dzień dobry pani. – Liam promiennie się uśmiechnął, wpatrując się w dziewczynę, stojącą z przodu pokoju. Miała na sobie cienki, biały, prześwitujący szlafrok i dzięki słońcu Harry zauważył, że nic poza nim. Uważał na swoje oczy, czując się źle z tym, gdzie patrzył, zanim przypomniał sobie, że jej pracą było pozowanie dla nich nago.

Harry usiadł przy swojej sztaludze i wyjął szkicownik, kończąc rysunek, nad którym pracował w parku. Był to autoportret, z którym męczył się od tygodni, ale w końcu mu się udało. Przynajmniej tak uważał.

Dodał kilka loków do swojego szkicu, obserwując cień, przesuwający się po jego rysunku, znajdującym się na jego podołku. Modelka stała za nim, obserwując go i niewątpliwie podobało jej się to, co widziała.

- Mogę w czymś pomóc? – spytał grzecznie Harry, mrugając niewinnie zielonymi oczami, gdy dziewczyna skrzyżowała ręce i wystawiając swoje piersi w jego stronę.

- Co rysujesz? – zamruczała.

- Autoportret – wrócił do poprawiania rysunku, podobał mu się sposób, w jaki kreski z węgla pojawiały się z każdym ruchem jego ręki.

- Nie ma twarzy – wytknęła dziewczyna.

- Wiem – Harry odchylił się i podziwiał rysunek, na którym znajdował się kontur jego twarzy oraz loki. W środku nie było niczego. – To dlatego, że nie jestem do końca pewien, kim jestem – dodał kilka końcowych poprawek. – Jestem tylko skorupą.

Dziewczyna straciła zainteresowanie i przeniosła się do Liama, który zaakceptował jej zaloty z większym entuzjazmem. Niedługo potem sala się zapełniła i proszono o uwagę.

- Jak wiecie, dziś zaczynamy ludzkie ciało – nauczyciel wskazał modelkę, która stała pośrodku sali. – Dzisiejszym zadaniem będzie skupienie się na jednej części ciała. Powodzenia. – dziewczyna zrzuciła z siebie szlafrok, a Harry usłyszał kilka doceniających szeptów innych chłopców z zajęć. Wiedział, że połowa z nich jest tutaj tylko dla tego zadania.

Oczy Harry’ego włóczyły się po ciele dziewczyny, widząc ją nie jako osobę, ale przedmiot. Jej nagość już nie była dla niego zawstydzająca. Pomyślał, że inni chłopcy będą rysowali coś wulgarnego, więc skupił się na ręce delikatnie spoczywającej na jej boku.

-

- Wiesz, Harry, ludzie zaczynają myśleć, że jesteś gejem. – ręce Liama chwyciły paski z plecaka, gdy razem z Harrym wspinali się po schodach w stronę sali.

- Tak? – Harry nie mógł nie przejąć się bardziej.

- No… tak – Liam brzmiał na zaniepokojonego. – Bo ostatnio byłeś jedynym kolesiem, który nie narysował jej cycków.

- Może bardziej zależy mi na sztuce. – Harry pchnął drzwi do sali, Liam podążył za nim, przygryzając wargę na myśl o tym, co powiedział Harry.

- Wiem, ale ludzie gadają. Myślałem, że po prostu powinienem ci powiedzieć.

- Dzięki, Liam. – Harry usiadł na swoim miejscu i wyjąwszy szkicownik, obserwował rękę, którą narysował w zeszłym tygodniu. Nawet mu się podobała.

- Nie ma za co – głos Liama był cichy, lecz pewny. – Nieważne czy jesteś gejem, czy nie. Możesz mi powiedzieć.

- Okej. –zainteresowanie Harry’ego rozmową zniknęło, mógł stwierdzić Liam. Westchnął i usiadł na swoim własnym miejscu. Czasami zastanawiał się, jak Harry mógł tak długo koncentrować się na szkicowaniu, jeśli nie był w stanie utrzymać rozmowy czy siedzieć prosto w czasie posiłku. Ale taki właśnie był Harry.

- Znów wcześniej, co, chłopcy? -  nauczycielka cicho zaśmiała się z przodu klasy. -  Jakiś szczególny powód?

- Po prostu byliśmy w okolicy. –Liam wzruszył ramionami. Modelki z wtorku nie było. Właściwie, poza nimi, w sali było pusto. – Skończyliśmy już ludzkie ciało?

- Nie, kochanie. – miło się do niego uśmiechnęła. -  Przez kilka następnych tygodni będziemy pracowali nad szkicowaniem całego ciała. Ale mamy nowego modela, gdyby cię to interesowało.

Liam zrobił nadąsaną minę, ale nie na długo. Kiwnął głową i zatracił w swoim telefonie, gdy Harry odwrócił się do okna i pusto przez nie patrzył.

W ciągu minut pomieszczenie wypełniło się  plotkującymi uczniami i Harry został przywrócony do uwagi, kiedy nauczycielka klasnęła w ręce i wyjaśniła to, co powiedziała wcześniej Liamowi. Portret pełnego ciała.

- Mamy dziś nowego modela, możesz wyjść, skarbie.

Dwadzieścia par oczu spoczęła na garderobie z przodu klasy, gdy klamka się poruszyła. Harry był jedynym niezainteresowanym, jego myśli już krążyły wokół tego, jak narysuje dziewczynę, która właśnie miała wyjść. Nie widział jej jeszcze, ale nie musiał. Jego myśli zostały owładnięte jej delikatnymi kształtami, wywiniętymi w różne strony włosami, długimi kończynami.

Niedopowiedzeniem byłoby stwierdzenie, że był zaskoczony, gdy wyszedł chłopak. Upuścił swój ołówek na ziemię, nerwowo się rumieniąc, kiedy niebieskooki spojrzał w jego stronę i pochylił się pod sztalugę, by go odzyskać.

- Uspokój się Harry. – zganił się, gdy zgarnął upuszczony ołówek. – Jest chłopakiem, i co? Kogo to obchodzi?

Harry wspiął się z powrotem i usadowił się na swoim stołku, upewniając się, że jego wzrok znajdował się na kartce, a nie na chłopaku, który z pewnością był teraz nagi. Harry wiedział o obecności nagich modeli, kiedy zapisywał się na zajęcia, ale przyjął, że będzie to dziewczyna. Nie spodziewał się chłopaka.

- Pamiętajcie, tym razem szkic całego ciała – nauczycielka przekrzyczała jęki uczniów. – Ten projekt będzie trwał kilka tygodni, więc się nie spieszcie.

Harry w końcu uniósł wzrok na modela, patrząc na jego bose stopy i podążając oczami w górę jego nóg, bioder, torsu i klatki piersiowej, aż do twarzy.  Chłopak patrzył na niego z małym uśmiechem na ustach, gdy ich spojrzenia się spotkały. Harry zarumienił się i zauważył, że drugi chłopak również się rumienił, ale prawdopodobnie była to wina jego naturalnie mlecznej skóry lub dlatego, że znajdował się w centrum uwagi, niż przez spojrzenie Harry’ego.

Harry obserwował, jak chłopak uniósł rękę i pomachał palcami w kierunku Harry’ego, na krótką sekundę się uśmiechając, po czym jego twarz wróciła do neutralnej ekspresji.